Od zarania do 1455
Przez wiele lat Bytów należał do Zakonu Krzyżackiego. Do rangi miasta doszedł poprzez ważne wydarzenia polityczne.
Znajduje się w malowniczym otoczeniu, a jego mieszkańcy od lat różnili się sposobem zaspokajania swoich potrzeb.
Od powstania miasta dominującą rolę odgrywała ludność niemiecka. Po wielu latach przynależności do książąt gdańskich oraz państwa polskiego na krótko nasze miasto przeszło pod władanie książąt zachodniopomorskich, by w latach późniejszych znaleźć się pod rządami Zakonu Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie.
Ziemia, na której znajduje się Bytów była uważana za najuboższy rejon państwa zajmowanego przez Krzyżaków.
Występowały tu mało urodzajne gleby, więc nie sprzyjało to rolnictwu. Krzyżacy mieli zamiar wysiedlić kaszubską ludność przebywającą na tych terenach i zastąpić ją Niemcami.
Narzucanie prawa niemieckiego w dużym stopniu wystąpiło w XIV w. i na początku XV w. Kilka lat wcześniej zakon rozpoczął rozbudowę Bytowa. Miejscowość miała zostać siedzibą władz niemieckich.
W 1346 roku Bytów otrzymał prawa miejskie. Sołtysami miasta zostali Hans Beschorn i Johann Grote. Wielki mistrz nadał miastu prawo chełmińskie. Władze zadecydowały o zbudowaniu murów miejskich, do realizacji tego pomysłu nigdy nie doszło.
Najprawdopodobniej powodem tego była trudna sytuacja finansowa miasta. W 1390 roku rozpoczęła się budowa zamku. O wiele większe zainteresowanie zakon poświęcał zamkowi, który byłby głównym punktem oporu w czasie wojny, niż ludności.
Czołowymi przedstawicielami miasta na początku były dwie osoby, a w latach późniejszych co najmniej trzy. Pierwszym burmistrzem naszego miasta został w 1400 r. Hermann Wolder. W Bytowie i okolicach wzrastało zapotrzebowanie na artykuły rzemieślnicze.
Powstała konieczność utworzenia rynków nie tylko dla produktów rolnych, ale też dla wyrobów rzemieślniczych. Zaczęły powstawać ośrodki handlowe. W 1495 roku Bytów liczył około 230 obywateli pełnoletnich. Na tej podstawie szacunkowa liczba mieszkańców w tamtym okresie nie przekraczała 1000.
Podczas wojny polsko – szwedzkiej nasz zamek został zniszczony i już nigdy nie powrócił do dawnego wyglądu. Przez długi czas znajdowała się tam fosa, w której płynęła rzeka – Bytowa. W XV w. architektura wież była już przystosowana na broń palną.
Krzyżacy długo nie rezygnowali z charakterystycznej dla średniowiecza fosy, uważali ją za jeden z punktów oporu. Zakłada się, że w zamku nie przebywało więcej niż 100 osób. W latach późniejszych zaczęły powstawać kolejne budowle m.in. kościół Św. Katarzyny.
Niestety nic nie zachowało się z jego dawnego wyposażenia. W 1657 r. doszło tam do pożaru, w którym ucierpiała większość rzeczy.
Więcej informacji znajdziesz w książkach:
Historia Bytowa - Zygmunt Szultka
|
Przez wiele lat Bytów należał do Zakonu Krzyżackiego. Do rangi miasta doszedł poprzez ważne wydarzenia polityczne.
Znajduje się w malowniczym otoczeniu, a jego mieszkańcy od lat różnili się sposobem zaspokajania swoich potrzeb.
Od powstania miasta dominującą rolę odgrywała ludność niemiecka. Po wielu latach przynależności do książąt gdańskich oraz państwa polskiego na krótko nasze miasto przeszło pod władanie książąt zachodniopomorskich, by w latach późniejszych znaleźć się pod rządami Zakonu Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie.
Ziemia, na której znajduje się Bytów była uważana za najuboższy rejon państwa zajmowanego przez Krzyżaków.
Występowały tu mało urodzajne gleby, więc nie sprzyjało to rolnictwu. Krzyżacy mieli zamiar wysiedlić kaszubską ludność przebywającą na tych terenach i zastąpić ją Niemcami.
Narzucanie prawa niemieckiego w dużym stopniu wystąpiło w XIV w. i na początku XV w. Kilka lat wcześniej zakon rozpoczął rozbudowę Bytowa. Miejscowość miała zostać siedzibą władz niemieckich.
W 1346 roku Bytów otrzymał prawa miejskie. Sołtysami miasta zostali Hans Beschorn i Johann Grote. Wielki mistrz nadał miastu prawo chełmińskie. Władze zadecydowały o zbudowaniu murów miejskich, do realizacji tego pomysłu nigdy nie doszło.
Najprawdopodobniej powodem tego była trudna sytuacja finansowa miasta. W 1390 roku rozpoczęła się budowa zamku. O wiele większe zainteresowanie zakon poświęcał zamkowi, który byłby głównym punktem oporu w czasie wojny, niż ludności.
Czołowymi przedstawicielami miasta na początku były dwie osoby, a w latach późniejszych co najmniej trzy. Pierwszym burmistrzem naszego miasta został w 1400 r. Hermann Wolder. W Bytowie i okolicach wzrastało zapotrzebowanie na artykuły rzemieślnicze.
Powstała konieczność utworzenia rynków nie tylko dla produktów rolnych, ale też dla wyrobów rzemieślniczych. Zaczęły powstawać ośrodki handlowe. W 1495 roku Bytów liczył około 230 obywateli pełnoletnich. Na tej podstawie szacunkowa liczba mieszkańców w tamtym okresie nie przekraczała 1000.
Podczas wojny polsko – szwedzkiej nasz zamek został zniszczony i już nigdy nie powrócił do dawnego wyglądu. Przez długi czas znajdowała się tam fosa, w której płynęła rzeka – Bytowa. W XV w. architektura wież była już przystosowana na broń palną.
Krzyżacy długo nie rezygnowali z charakterystycznej dla średniowiecza fosy, uważali ją za jeden z punktów oporu. Zakłada się, że w zamku nie przebywało więcej niż 100 osób. W latach późniejszych zaczęły powstawać kolejne budowle m.in. kościół Św. Katarzyny.
Niestety nic nie zachowało się z jego dawnego wyposażenia. W 1657 r. doszło tam do pożaru, w którym ucierpiała większość rzeczy.
Więcej informacji znajdziesz w książkach: Historia Bytowa - Zygmunt Szultka |