POPOW WASILIJ STIEPANOWICZ, generał pułkownik
 |
Urodził się w 1893 roku. Był oficerem armii carskiej. W czasie Rewolucji Październikowej poparł bolszewików. Uczestniczył w wojnie domowej. Następnie pełnił zawodową służbę wojskową. Podczas bitwy moskiewskiej był dowódcą grupy operacyjnej 50. Armii. W 1943 roku dowodził 10. Armią Frontu Zachodniego w operacjach na Białorusi. W lipcu 1944 r. był dowódcą 70 armii l. Frontu Białoruskiego podczas walk o Brześć nad Bugiem i Terespol. W sierpniu i wrześniu brał udział w bitwie pod Radzyminem oraz w wyzwoleniu Pragi. W połowie stycznia 1945 roku armia gen. Popowa w ramach operacji mazowiecko-mazurskiej 2. Frontu Białoruskiego wyzwoliła Modlin, a w lutym brała udział w walkach o Toruń i Chojnice. W marcu, w operacji pomorskiej, walczyła o Bytów, Sopot i Gdańsk. Wiosną 1945 roku uczestniczyła w operacji berlińskiej w składzie 2. Frontu Białoruskiego. Po wojnie W. Popow pełnił służbę w Północnej Grupie Wojsk, a następnie pracował m.in. w Akademii Wojskowej im. M. Frunzego. Zmarł w lipcu 1967 roku. Uchwałą Krajowej Rady Narodowej odznaczony Krzyżem Virtuti Militari IV i V kl., a 6.04.1946 roku - Krzyżem Grunwaldu II kl. |